Trafiği tıkamıyoruz, trafik biziz!

Critical Mass’in birincil sloganı bu başlık. Zira altında 4+ tekerli motorlu araç bulunan çok insanın düştüğü yanılgıdır “Bisikletliler trafiği tıkıyor!”.

Tam da buradan yola çıkarak (evet, yola çıkarak ama polissiz emirsiz komutsuz!) görürüz ki, bisikletin trafiğin dışında bir taşıt olarak gösterilmesi hiçbirimizin lehine değildir. “Bisiklet trafiğin bir parçası olmadığından dolayı, bisiklet geçişi için yolları kapatalım.” diye yaklaşmak, motorlu taşıtarla bir iktidar mücadelesine girerek “İşte size üstünlük sağladık, gün gelecek daha da üstün olacağız!” demek en basit ifadesiyle eksiktir.

Özel organizasyonlarda herkesin iyiliği için elbette güvenlik başka şekillerde sağlanabilir, sağlanması gerekebilir. Ancak trafik içerisinde bisikletin varlığını teşvik eden hiçbir kişi/kurum/kuruluş bisikletin polis çemberine alınmasına destek vermemelidir.

Öteki Bisiklet olarak biz, bisiklete bir “başbakan konvoyu” muamelesi yapılmasından, bisikletin trafikten bu şekilde dışlanmasından, anormalleştirilmesi ve olağanüstüleştirilmesinden, trafik kurallarına gereksiz ve anlamsız bir öncelik istisnası katıştırılmasından ve bunun bir şov aracına dönüştürülmesinden son derece rahatsızız. Öncelik elde etmek için ambulans peşine takılmak veya milletvekili olmak ne denli anlamsızsa, polis boyunduruğuna girmek de aynı derecede anlamsızdır. Kimsenin bizi görünce durmasını, saygı duruşuna geçmesini istemiyoruz. Trafik kurallarına herkesçe uyulması, tüm bisikletseverlerin, yayaların ve sürücülerin salahiyeti için yeterli olacaktır.

Yapılması gereken, şehir içi hız limitini saatte 80 km’ye çıkarıp, ardından bisikletlileri polis çemberine almak değil; trafiğin tüm unsurlarını tehdit eden yüksek hız ve motorlu bireysel taşıt teşvik politikalarını tersine çevirmek olmalıdır.

Polisin yeri/işi, bisikletin önü arkası sağı solu sorgusu olamaz. Mesleki bir ayrımcılık değil bu, üniformasını çıkaran herkes elbette bisiklete ilişkin en az her birimiz kadar hak sahibidir; ancak bisiklete polis tarafından çerçeve çizilmesi devletin haddine düşecek iş değildir.

Bisiklete ayrıcalık/üstünlük değil; herkesin can sağlığı için daha verimli bir toplu taşıma, hızlandırılmış değil yavaşlatılmış trafik ve trafik kurallarına ilişkin kayırmacı değil akılcı düzenlemeler ve uygulamalar istiyoruz!

Öteki Bisiklet

Bahar gelir hoş gelir ley ley limi limi ley

Gün itibariyle bahar resmi olarak geldi, hoşgeldi!

Her ne kadar Öteki Bisiklet “baharı beklemez, 4 mevsimdir!” desek de, itiraf etmeliyiz ki bahar herkesi olduğu gibi bizi de ayrı bir heyecanlandırmıyor değil. Ayrıca biliyoruz, pusuda bisikleti balkonda duran, hâlâ battaniyesine dolanmış bir şekilde eli kahveli, psikolojik olarak burnu sümüklü bahar bekleyicileri var, bu davet özellikle onlara!

Bu pazar, yani iki gün sonra, baharın ve Mart ayının 3. günü ve aynı zamanda da ilk pazarı, baharın bize “resmi” bir adım gelişine biz on pedal gidiyor, kendisini Eymir’de kıstırıp kucaklıyoruz. Sabah biraz erken kalkıp, kahvaltıyı vakitli yapıp, veya daha da güzeli doğrudan Eymir’e saklayıp, saat 10’da İnsan Hakları Anıtı’nda buluşuyor, Eymir’e doğru yollanıyoruz.

Hiç gelmemiş, ilk defa gelecek, Eymir yollarına ilk defa düşecekler için not; yol çok büyük ölçüde düz ve hemen hiçbir noktasında yoğun şehir trafiği yok, sadece ilk 2 kilometrelik kısmı şehir içinde sayılır. Toplamda gidiş dönüş takriben 45 km, ancak bu yol gözünüzü korkutmasın, dümmmmdüz bir yol. Bizi kovalayan olmadığı için (İmrahor Vadisi’nin gerçek sahibi olan köpeklerden başka) acelemiz yok, ağır ağır gidip, ağır ağır dönebiliriz. Telaş etmeden, güzel havanın keyfini çıkararak gidip, Eymir’de bir çay içip, iki laflayıp döneceğiz.

Pazar günü görüşmek üzere!

Ps. “Gelmek istiyorum ama bisikletim yok” diyenler için kenarda bekleyen 1-2 emektar bisikletimiz var daha önce söylediğimiz gibi, bizimle bu hesaptan iletişime geçerseniz, en azından Pazar gününden önce kendilerini bir kontrol edip size hazır etmeye çalışırız.