16 Haziran – Ethem Sarısülük Yıldızlara Uğurlanacak

Söz konusu hak / hukuk olduğu zaman verdiğiniz sözlerin hiçbirini tutmadığınızı gördüğümüz ve tutmayacağınızı da bildiğimiz için direnmeye devam ediyoruz. Bunu bugün tekrar Gezi Parkı’na vahşice saldırarak, parktaki sivil insanları, avukatları ve medyayı dışarı çıkarıp gözden ırak bir harekat ortamı oluşturarak yaptıklarınızla bir kez daha gördük, halen de görüyoruz. Sözü uzatmaya hiç gerek yok; istediğiniz kadar yaralayın, sakat bırakın, istediğiniz kadar öldürün.. Siz kendi pisliğinizde boğulurken, biz birbirimize daha sıkı tutunmayı öğreneceğiz.

Şiddete düzdüğünüz methiyelerle katlettiğiniz ve ardından da yalan söylemekten başka meziyeti olmayan belediye başkanınızla, savcınız ve adli tıbbınızla kendisi hakkındaki gerçeği çarpıtmaya, delillerini karartmaya çalıştığınız Ethem’i biz yarın hep birlikte yıldızlara uğurluyoruz. Öğlen 12’de Kızılay’da, Ethem’i katlettiğiniz ve üstüne polisle gurur duyduğunuzu ifade eden pankartı astığınız yerdeyiz.

“…sayılmayız parmağ ile
tükenmeyiz kırmağ ile…”

—
“Ankara’daki Gezi Parkı eylemleri sırasında polis kurşunuyla yaralanan Ethem Sarısülük, 14 gün süren hayat mücadelesi sonucunda yaşamını yitirdi. 27 yaşındaki OSTİM işçisi Ethem Sarısülük’ün, beyin ölümünün gerçekleşmesinin ardından kalbi de durdu.

Numune Hastanesi’nden alınarak, otopsi raporu için Adli Tıp’a götürülen Ethem Sarısülük’ün cenazesi başında tüm arkadaşları, dostları cenazenin kaçırılmaması için dün gece sabaha kadar nöbet tuttu.

Adli tıptan sonra sabah otopsisi yapılan Ethem, Batıkent Cem Evi morguna götürüldü. Batıkent’te yoğun kalabalık cenazeyi karşıladı.

Ethem’in katili polis, işte otopsi raporu
Adli Tıp önünde bekleyen aile, otopside çıkan ilk rapora ulaştı. Adli tıp önünde bekleyen Ethem’in abisi Mustafa, davanın avukatı Av. Kazım Bayraktar, Av. Teoman Özkan, ailenin getirdiği Otopsi Uzmanı Doktor Ayşe Uğurlu açıklama yaptı.

Av. Kazım Bayraktar, “Otopsi raporuna da kaydedilen, kafatasından çıkarılan mermi çekirdeği savcıya teslim edildi. Şu anda tespit yapılacak, savcı hazırdı. Kafatasının içinden mermi çekirdeği çıkarıldı” dedi.

Ethem’in abisi Mustafa, “Kardeşimi öldüren polistir, devlettir. Şimdiye kadar kafasında bilinmeyen bir cisim var diyerek bizleri oyaladılar. Kardeşimi polisin öldürdüğü mermi çekirdeğiyle netleşti. İşte rapor” ifadelerini kullandı.

Ethem yarın Kızılay’da yıldızlara uğurlanıyor
Ethem Sarısülük’ün cenazesi programı bugün ailesi ile birlikte KESK, DİSK, TMMOB ve TTB tarafından yapılan bir basın toplantısıyla açıklandı.

Ortak açıklamayı KESK Şubeler Platformundan BES Şube Başkanı Mevlüt Çakmak yaptı.

Cenaze programı şu şekilde;
16 Haziran Pazar günü;
saat 12.30’da Ethem Sarısülük’ün vurulduğu yerde anma, saygı duruşu ve karanfil bırakma
saat 13.30’da YKM önünden Sıhhiye Meydanı’na yürüyüş
saat 14.00’da Sıhhiye köprüsü üzerinden otobüslerle Batıkent Cemevine geçiş
saat 14.30’da Batıkent Cemevinde tören
saat 16.00’da Çorum Sungurlu’ya uğurlama

“Ethem’i güneşe uğurlarken, yanımızda olun!”
Ethem’in abisi Mustafa Sarısülük “Birlikte olduğumuzda güçlüyüz, yan yana gelmezsek daha Ethem gibi nice gencimizi yitireceğiz” diyerek direnen, direnişe destek veren herkesi Ethem’i uğurlamada yan yana olmaya çağırdı. Abi sarısülük “İktidardan, polis gücünden hesap sorana kadar mücadele etmeye devam edeceğiz. Ethem’i güneşe uğurlarken, sizleri de aramızda görmek istiyoruz” dedi.”
(muhalefet.org)

15 Mayıs Uluslararası Vicdani Retçiler Günü

Vicdani Ret Derneği kuruldu!

Roboski katliamı 500. gününü doldururken; Çerkes Soykırımı yıldönümü yaklaşırken; Polis Ankara’da öğrencilere, İstanbul’da emekçilere, çocuklara saldırırken; Reyhanlı yanarken ve iktidar sırıtırken; THY’de greve karşı iktidar polisle ve “metro bozuldu” yalanlarıyla direnirken, karmakarışık gündemin içinde kaynayıp gitmesin; bugün 15 Mayıs Uluslararası Vicdani Retçiler Günü! 

En sonuncusu Reyhanlı’daki katliamla tetiklenmeye çalışılan, biri bitmeden diğeri başlatılan ve hiçbir derde derman olmayan, bilakis bütün dermanlara dert olabilen savaşların tam karşısındadır Öteki Bisiklet.

Avrupa Konseyi ülkeleri arasında vicdani ret hakkını hiçbir şekilde tanımayan tek ülke olan Türkiye’de de Vicdani Ret Derneği kuruluyor (ve biz metni yayınlayana kadar kuruldu!) ve vicdani redde ilişkin talepler her geçen gün daha da yüksek sesle dile getiriliyor. 

Savaşın ve militarizmin karşısında, barışın yanında olan herkese hem Uluslararası Vicdani Retçiler Günü, hem de Vicdani Ret Derneği’nin kuruluşu kutlu olsun!

Barış için vicdani ret!
Öteki Bisiklet

Günün mana ve ehemmiyeti:
http://www.birgun.net/actuels_index.php?news_code=1368607687&year=2013&month=05&day=15

Öteki Bisiklet 1 Mayıs’ta alanlarda!

Öteki Bisiklet, tüm ezilenler ve tüm ötekilerle yan yana pedallıyor ve sesleniyor: Dünyanın tüm ötekileri birleşin!

Öteki Bisiklet 1 Mayıs’ta emekçi, 8 Mart’ta kadın, Newroz’da Kürt, 24 Nisan’da Ermeni, Hocalı’da Azeri, 19 Ocak’ta Hrant, İstanbul’da eşçinsel, Gazze’de Filistinli, 21 Mayıs’ta Çerkes, Almanya’da Yahudi, fıkralarda Laz ve daha saymakla bitmeyecek her yerde her zaman ‘öteki’dir ve ‘Yarin yanağından gayri her şeyde her yerde hep beraber’ diyerek, bu beraberliğe 1 Mayıs’ta herkesi bisikletiyle davet eder!

Bir araya geldiğimizin ilk aylarında olduğu gibi, yine 1 Mayıs’ta meydanlarda yanımızda bisikletlerimiz, tüm ötekilerle buluşuyoruz.

Saat: 10:30 – Yüksel Caddesi İnsan Hakları Anıtı

https://www.facebook.com/events/169942126497527/

 

Trafiği tıkamıyoruz, trafik biziz!

Critical Mass’in birincil sloganı bu başlık. Zira altında 4+ tekerli motorlu araç bulunan çok insanın düştüğü yanılgıdır “Bisikletliler trafiği tıkıyor!”.

Tam da buradan yola çıkarak (evet, yola çıkarak ama polissiz emirsiz komutsuz!) görürüz ki, bisikletin trafiğin dışında bir taşıt olarak gösterilmesi hiçbirimizin lehine değildir. “Bisiklet trafiğin bir parçası olmadığından dolayı, bisiklet geçişi için yolları kapatalım.” diye yaklaşmak, motorlu taşıtarla bir iktidar mücadelesine girerek “İşte size üstünlük sağladık, gün gelecek daha da üstün olacağız!” demek en basit ifadesiyle eksiktir.

Özel organizasyonlarda herkesin iyiliği için elbette güvenlik başka şekillerde sağlanabilir, sağlanması gerekebilir. Ancak trafik içerisinde bisikletin varlığını teşvik eden hiçbir kişi/kurum/kuruluş bisikletin polis çemberine alınmasına destek vermemelidir.

Öteki Bisiklet olarak biz, bisiklete bir “başbakan konvoyu” muamelesi yapılmasından, bisikletin trafikten bu şekilde dışlanmasından, anormalleştirilmesi ve olağanüstüleştirilmesinden, trafik kurallarına gereksiz ve anlamsız bir öncelik istisnası katıştırılmasından ve bunun bir şov aracına dönüştürülmesinden son derece rahatsızız. Öncelik elde etmek için ambulans peşine takılmak veya milletvekili olmak ne denli anlamsızsa, polis boyunduruğuna girmek de aynı derecede anlamsızdır. Kimsenin bizi görünce durmasını, saygı duruşuna geçmesini istemiyoruz. Trafik kurallarına herkesçe uyulması, tüm bisikletseverlerin, yayaların ve sürücülerin salahiyeti için yeterli olacaktır.

Yapılması gereken, şehir içi hız limitini saatte 80 km’ye çıkarıp, ardından bisikletlileri polis çemberine almak değil; trafiğin tüm unsurlarını tehdit eden yüksek hız ve motorlu bireysel taşıt teşvik politikalarını tersine çevirmek olmalıdır.

Polisin yeri/işi, bisikletin önü arkası sağı solu sorgusu olamaz. Mesleki bir ayrımcılık değil bu, üniformasını çıkaran herkes elbette bisiklete ilişkin en az her birimiz kadar hak sahibidir; ancak bisiklete polis tarafından çerçeve çizilmesi devletin haddine düşecek iş değildir.

Bisiklete ayrıcalık/üstünlük değil; herkesin can sağlığı için daha verimli bir toplu taşıma, hızlandırılmış değil yavaşlatılmış trafik ve trafik kurallarına ilişkin kayırmacı değil akılcı düzenlemeler ve uygulamalar istiyoruz!

Öteki Bisiklet

Bi’ tur gelsene!

Kış geldi gibi, geçti gibi, dönüşü muhteşem olacak gibi… Ocak ayında “kara kış”ın “kış”ından eser olmasa bile, bütün karanlığı üstümüze üstümüze geliyor. Metin Göktepe’yi bir kez daha öldürdüler, Hrant’ı bir kez daha vurdular, Uğur Mumcu’yu bir daha katlettiler. Hukuku hiç tanımayanlar, uzaktan yakından tanışmayanlar; Çağdaş Hukukçular Derneği’ninin altını üstüne getirip olmayan çelik kapılar ve o olmayan kapıların ardında hiç olmamış şeyler icat edenler, dün Pınar Selek’i de olmayan bombayla bir kez daha (bir kez daha mahkûm değil, beraatlerin ardından “ilk” kez aslında) “mahkûm” ettiler ağırlaştırılmış müebbete. Masum bir insanın, hiç var olmamış bir şeyle suçlanması yeterince ağır değilmiş gibi…

Tüm bu karanlığın içinde, biz bisikletin yanında, bisiklet bizim yanımızdayken biraz daha soluklanabiliyor, kendimize, birbirimize ufacık da olsa bir yaşam alanı açıyor, aslında hiç de yalnız olmadığımızı görüyor, bir araya geliyor, dayanışıyoruz. Birtakım ötekiler olarak biz, sıra yavaş yavaş bize de gelirken ve hatta aslında çoktan hepimize gelmişken, bu cumartesi saat 13:30’da, hakkın, hukukun, adaletin yokluğunda, Yüksel Caddesi İnsan Hakları Anıtı’nda buluşuyor, neler olabileceğine, neler yapılabileceğine ilişkin karşılıklı biraz fikir alıyor, biraz fikir veriyor ve kısa bir turun ardından saat 16:00’da Tayfa Kitap Kafe’deki Aydan Çelik söyleşisine gidiyoruz.

Malum, hava bugün yağışlı, yarın da çok parlak değil, dolayısıyla yağmura ve soğuğa hazırlıklı olmak gerek. Hava durumu diyor ki: Yağmur yağabilir, soğuk olabilir.

Yarın saat 13:30’da Yüksel’de veya 16:00’da Tayfa’da görüşmek üzere!

https://www.facebook.com/events/313858268735810/

—
“Bisikletim yok ama ben de bi’ tur gelmek istiyorum!” diyenleri de düşünerek 2 bisikletimizi ayırmıştık kenara, ancak kenara ayrılan ve kış boyu yatan her canlının olduğu gibi kendileri de şu an sıkkın, keyifsiz ve bakıma ihtiyaçları var. Dolayısıyla bu turda ne yazık ki mümkün değil. Daha sonraki turlarda artık..

ve 1 yıl geçti…

Bugün (daha doğrusu dün, zira bugün memleketin lanetli günlerinden YÖK’ün yıldönümü malum) Öteki Bisiklet harekete geçişinin ardından 1 yılı yollarda, sokaklarda, meydanlarda tamamladı!

Bir avuç başlamıştı, ele avuca sığmaz oldu; Ankara’dan yola çıkmıştı, Eskişehir’e, Çanakkale’ye, Konya’ya, Atina’ya, Hasankeyf’e sıçradı; oksijenle başladı, biber gazına doydu; eylemde ıslandı, Sivas’ta yandı; arada yazdı, sırada çizdi; az gitti uz gitti, dere tepe düz gitti; Bayramiç’e tohum götürdü, Ankara’ya barış getirdi…

Öteki Bisiklet 1 yıldır homofobinin, ayrımcılığın, faşizmin karşısında, barışın ve emeğin yanında yol aldı. 1 yıldır ama buradan, ama oradan, ama eşinden dostundan duyup bizimle iletişime geçen, katılan, takip eden, destekleyen, omuz veren herkese çok teşekkürler! Her zaman söylediğimiz gibi, böyle deyince de egosal bir “kendi kendine teşekkür” gibi oluyor, zira Öteki Bisiklet olarak Öteki Bisiklet’in her bir parçasına teşekkür ediyoruz, ama olsun.

İnsana, hayvana, yer yüzüne Öteki Bisiklet!

Öteki arılardan Selam!

İlk duyduğumuz anda “katılmalıyız” diye düşündük Buğday’ın projesine, hayaline demeli aslında. Bisiklete binmek zaten dünyanın en güzel şeyi. Hani mutsuzluktan ölüyor olsa insan (herkes için geçerli değil mi yoksa?) “gel bisiklete binelim” çağrısı Sait Faik’in “hişt” diyen sesi gibi bir çağrıdır bize her haliyle. Düşünün bu çağrıya bir de güzel anlam yüklenmiş, arı olacağız. Evet şu kirlenmiş, kendi kendine olmadı ya, kirletilmiş dünyamıza nefesini geri vermek için çabalayan bir avuç buğday insanı doğal tarım yapmayı düstur edinmiş iki çiftlik arasında tohum taşıyan arılar olmasını istemiş bisikletlilerden. Heyecanla uçtuk tabi.

Ankara’dan kalkıp ta Bayramiç’teki Muratlar köyüne, Volkan’ın köy evine konuk olduk sabahın erinde. Horozlar yeni uyanmaktaydı. Gün ağarırken köy evinin penceresinden inceden sızan sabah ışığı eşliğinde iki saatlik büyülü düşlere daldık. Kendi adımıza sırf şenlikli rüyalara dalmamıza mekan olan o eski köy evindeki konukluk için bile binlerce kez teşekkür ederiz Buğday’cılara. Kendi ürettiği cevizi, tahıllarından pişirttiği ekmeği, dalından kopardığı elmaları, mayaladığı yoğurdu ve dinginliğini paylaştığı için Volkan’a teşekkür edelim unutmadan.

Yanımıza yolluklarımızı alıp Dedetepe çiftliği için yola koyulduğumuzda çıkınımızdaki en ağır yük kese kağıdına konmuş sarı buğdaydı. İki bisikletçiydik. Aşmamız gereken yol yaklaşık yetmiş beş kilometreydi. Aslında köy yollarından geçerek hedefimize ulaşmayı planlamıştık, e arı olunca kırlar tepeler en uygunu. Ama tekerler elde yaya arı olarak kalakalma ihtimali ürkütücü olduğundan ( neden mi, gördüğümüz ilk köy yolu 10. Dakikada tekerlerimizi kalbura çevirme potansiyeli taşımaktaydı da ondan) biz de şehirli arılar olarak İzmir Çanakkale yoluna sapmayı uygun gördük. Sağlı sollu tarlalarda çalışan insanlara özellikle de kadınlara selam edip derdimizi, yükümüzü, neden yollara düştüğümüzü anlattık. Sağlıcakla, aman dikkat deyip yola saldılar bizi tekrar.

Öteki arılar yollarda!

Sonbahar sonbahar değişen renklerle dans eden tarlalarda morlu mavili çuvalları izlemek, keçilerin çanlarını dinlemek, olmamış yaban armutlarını koparabilmek yolculuğumuzu tatlandırdı doğrusu. Güneş yoldaşımız oldu. Antalya’dan yola düşmüş iki bisikletçiyle karşılaştık, eksiğiniz gediğiniz var mı aman dediler, çıkınlarındaki fındık ve cevizden ikram ettiler. Hedefimizi ve nedenimizi onlara da anlattık. Güneş dağların ardına inerken biz de Küçükkuyu’nun emniyet şeritsiz zorlu virajlarından denize doğru uçmaktaydık.

Deniz görmek, mavi ufuğa bakmak yorgunluğumuzu aldı. Akşamın karanlığında Dedetepe yoluna vardık. Çiftliğe giden son 6 km ana rahmine doğru yapılan bir yolculuk gibiydi doğrusu. Karanlık, kapkaranlık, sessiz ama nedense bir yerlerden tanıdık. Cılız ve titrek ışıklarımız yolu aydınlatmaya çabalarken heyecanla çiftliğe vardık. Telefonla sürekli yanımızda olan Muhammed’i, kendisi aynı zamanda bu bisikletli arılar projesinin genç sahibi, karşımızda görmek karanlığın korkutuculuğunu alıp götürdü. Önümüzde Muhammed yanımızda birkaç köpekle küçük bir Babil’i andıran Dedetepe çiftliğinin mutfağına vardık. Bir Japon, bir Alman, bir Tunuslu, bir İngiliz, bir Filistinli, bir Türk ve iki bisikletli arı zeytinyağlı yemeklerle oluşmuş sofranın başına oturduk hemen. Biraz şaşkın biraz karışık ve çok yorgunduk. Ancak sabah anlayabildik ne denli güzel bir diyara geldiğimizi. Her şey sanki her şey el yapımı ve plastik değil hiçbir şey.

Konuştuk, toprağa, ağaçlara bakarak, yavaşça seçtiği ve sevdiği uğraşa kendini vermiş bu genç gönüllüleri izleyerek. Derin nefes aldık, biriktirdik gördüklerimizi ve zeytin ağacı kokan soluklarımızı. Herşeyi koşarak yapmaya programlanmış halimize acıdık. Geçip giden ömrümüz üzerine düşünmeyi yola bırakarak yavaş yavaş hissederek yaşamayı tercih eden bu güzel insanlara hayran olduk. Konuştuk, konuştuk. Ve görevimizi hatırladık. Sarı buğdayları teslim edip koca bakla tohumlarımızı kucakladık. Yollara düşen bisikletli arıların çoğalmasını dileyerek emanet tohumlarımızı alıp tekrar dönüş yoluna koyulduk…

 

Konuya ilişkin yazılar:

– Öteki Bisiklet sivil itaatsizdir! @Öteki Bisiklet

– Bisiklet ve tohum bir arada @Buğday Derneği

– Atalık tohumlar için bisikletli arılar @Yeşil Gazete

– Atalık tohumların arıları pedal bastı @bianet.org

Öteki Bisiklet sivil itaatsizdir!

Bisiklet emektir!

Buğday Derneği’nin de çağrısını yaptığı ve 2 Ekim Gandhi’nin doğum günü ile başlamış olup, 16 Ekim Dünya Gıda Günü’ne kadar sürecek olan Tohumlara Özgürlük kampanyasına Öteki Bisiklet de destek veriyor.

Önümüzdeki 2 hafta boyunca tüm dünyada bitki -ve dolayısıyla insan/hayvan- yaşamının kaynağı tohumların özelleşmesine/tekelleşmesine/tektipleşmesine/genetiğiyle oynanmasına karşı kampanyalar düzenlencek. Öteki Bisiklet de Buğday Derneği’yle işbirliği içerisinde “Tohumlara Özgürlük!” için sivil itaatsizlik eylemi gerçekleştirecek.

Tohumların sürdürülebilirliği için bisikletin sürdürülebilirliğinden yararlanan Öteki Bisikletliler, 5 Ekim akşamı Ankara’dan yola koyulacak, 6 Ekim’de Küçükkuyu’dan Bayramiç Yeniköy Çiftliği’ne pedallayarak, oradan çiftliğin tohum ambarından tohumları alacak. Akabinde 7 Ekim Pazar günü yola koyularak, genetiği değiştirilmeyen, patentlenmeyen, fiziksel kusursuzluğa programlanmayan bu tohumları Küçükkuyu’daki Dedetepe Çiftliği’ne taşıyacaklar, bir nevi doğa için arı görevi görecekler!

5 Ekim akşamı hem Dünya Öğretmenler Günü’nü anmak, hem de arkadaşlarımızı yolcu etmek üzere her zaman olduğu gibi İnsan Hakları Anıtı’nda buluşarak, AŞTİ’ye birlikte pedallamak üzere tüm Ötekiler ve de tohumlarımıza sahip çıkmak isteyen herkes davetlidir!

Tohumlara Özgürlük internet sitesi (İngilizce): http://seedfreedom.in/

Tohumlara Özgürlük Facebook sayfası (İngilizce): https://www.facebook.com/savetheseed#

Buğday’ın çağrısı: https://www.bugday.org/portal/haber_detay.php?hid=5709

1 Mayıs Öteki Bisiklet korteji

Sevgili ötekiler,

Çok uzun zamandır siteyi boşladık, farkındayız. Boş durmadık bu esnada, turlarımız oldu, hareket halindeydik ancak iletişim büyük ölçüde Facebook üzerinden sürdüğü için siteye çok ilgi göster(e)medik. Bu kopukluğun tekrarlanmayacağını umuyor ve 1 Mayıs’ın ardından, geçen zamanda olan bitenin bir geniş özetini mutlaka sunma sözü veriyoruz.

1 Mayıs’ta bu sene Ankara’da ilk defa korteje bisikletlerimizle (veya yaya olarak), “Öteki Bisiklet” pankartı altında katılmaya karar verdik. Öteki Bisiklet ortaya çıkalı henüz 5-6 ay oldu ve dolayısıyla zaten Öteki Bisiklet’in ilk 1 Mayıs’ı olacak bu. Hepimiz daha önceki yürüyüşlere farklı gruplarla katılmış olsak da bu sene bisiklet çevresinde örgütlü olarak ilk defa bir araya geliyoruz. Bunun için de hazırlıklarımız sürüyor, ancak buluşmamız saat 10’da Tren Garı önünde, akabinde korteje dahil olup meydana yürüyoruz/sürüyoruz. Katılmak isteyen herkesi de aramıza/yanımıza bekliyoruz! İlk bakışta öyle düşünülüyor ancak katılmak için bisiklet şart değil, zira biz de hep birlikte bisikletlerimizle katılamayacağız, zaten muhtemelen de bisiklet üstünde olmayacağız.

Bunun yanında herhangi bir şekilde destek vermek, bize bir şeyler iletmek isterseniz bu sayfayı, Facebook üzerindeki “Öteki Bisiklet” sayfasını veya otekibisiklet[at]gmail.com adresini kullanabilirsiniz.

Dünyanın bütün ötekileri, birleşin!

Dayanışmayla…

—

Çağrı metni:

“İnsan Hakları Turu’ndan bu yana bisiklet ve emek vurgusu yapan, bisikletin en sosyalist ulaşım aracı olduğunu dillendiren, bisikletin politikaya alet edilmemesi yönündeki fikirlere mümkün mertebe makul eleştiriler getirip onu reddeden, bu yönde maruz kaldığı yergileri bir yana koyup bisikletin tam tersine son derece politik bir duruş olduğu üstünde duran Öteki Bisiklet 1 Mayıs’ta Ankara Garı önünden korteje katılacak. Ankara’da bir bisiklet grubunun ilk defa korteje katılacağı bu 1 Mayıs’ta bu davet herkese. Öteki diyor ki: politikadan korkmayın, insani değerleri savunmaktan yana durmanın siyasetine sarılın! Bisikletinizi, renklerinizi alın gelin! Dünyanın bütün ötekileri birleşin…”

İnternet tutulması

Milyonlarca internet sitesinde olduğu gibi bugün boyunca Öteki Bisiklet’te de internet tutulması var. Sansürün, hak adı altında envai çeşit haksızlığın ve baskının sadece bu topraklara özgü olmadığını, her yerde etkisi ulaştığını, herkese rahatsızlık verdiğini görmek için bütün ajansları tek tek takip etmek gerekmiyor. Baskı her yerde, zulüm her yerde. Kimsenin malı olmayan internette dahi.

Baskıya, sansüre ve tüm özgürlük kısıtlamalarına karşı olan Öteki Bisiklet, sizi de olan bitenden haberdar olmaya ve tüm rahatsız olanları davet etmeye/katılmaya çağırıyor!

Fikir sahibi olmak için henüz erişilebilen birkaç internet sitesi:

– İnternet Tutulması

– Amerika’nın SOPA’sı

– Alternatif Bilişim Derneği